ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΝΕΚΡΟ
Ένας διαρρήκτης που βρίσκονταν στη φυλακή βρήκε έναν έξυπνο τρόπο να δραπετεύσει. Είχε προσέξει ότι τα πτώματα των νεκρών βρίσκονταν σε μια αίθουσα με ανοιχτή τη κάσα μέχρι που θα την έπαιρναν στο νεκροταφείο για θάψιμο. Έτσι, συνεννοήθηκε με τον υπεύθυνο των πτωμάτων, ώστε να τον αφήσει να μπει μέσα στη κάσσα κι αυτός. Όταν θα γινόταν η ταφή όμως, μετά από δυο ώρες θα πήγαινε να τον ξεθάψει και για αντάλλαγμα θα του πρόσφερε ένα ποσοστό από κάποια κλοπιμαία. Η ημέρα της απόδρασης έφτασε, και ο κατάδικος μπήκε το βράδυ στην αίθουσα και στριμώχτηκε δίπλα στο πτώμα. Μαζί του είχε πάρει ένα μικρό φακό και κολατσιό. Μετά από ώρες ήρθε η ώρα της ταφής. Πήραν τη κάσσα και την έβαλαν σε ένα φορτηγό. Λίγη ώρα μετά έφτασαν και σύντομα άκουσε τα λόγια του παπά μέχρι που το χώμα άρχισε να σκεπάζει τη κάσσα και επικράτησε ησυχία. Άνοιξε το φακό και άρχισε να τρώει το φαγητό, περιμένοντας τον άλλο για να τον ξεθάψει. Από περιέργεια έστρεψε το φακό για να δει ποιος ήταν ο νεκρός που μοίραζε τη κάσσα. Φαντάζεστε πόσο σοκαρίστηκε όταν είδε το πρόσωπο του νεκροφύλακα που υποτίθεται αυτός θα τον έβγαζε από το χώμα.
Ένας διαρρήκτης που βρίσκονταν στη φυλακή βρήκε έναν έξυπνο τρόπο να δραπετεύσει. Είχε προσέξει ότι τα πτώματα των νεκρών βρίσκονταν σε μια αίθουσα με ανοιχτή τη κάσα μέχρι που θα την έπαιρναν στο νεκροταφείο για θάψιμο. Έτσι, συνεννοήθηκε με τον υπεύθυνο των πτωμάτων, ώστε να τον αφήσει να μπει μέσα στη κάσσα κι αυτός. Όταν θα γινόταν η ταφή όμως, μετά από δυο ώρες θα πήγαινε να τον ξεθάψει και για αντάλλαγμα θα του πρόσφερε ένα ποσοστό από κάποια κλοπιμαία. Η ημέρα της απόδρασης έφτασε, και ο κατάδικος μπήκε το βράδυ στην αίθουσα και στριμώχτηκε δίπλα στο πτώμα. Μαζί του είχε πάρει ένα μικρό φακό και κολατσιό. Μετά από ώρες ήρθε η ώρα της ταφής. Πήραν τη κάσσα και την έβαλαν σε ένα φορτηγό. Λίγη ώρα μετά έφτασαν και σύντομα άκουσε τα λόγια του παπά μέχρι που το χώμα άρχισε να σκεπάζει τη κάσσα και επικράτησε ησυχία. Άνοιξε το φακό και άρχισε να τρώει το φαγητό, περιμένοντας τον άλλο για να τον ξεθάψει. Από περιέργεια έστρεψε το φακό για να δει ποιος ήταν ο νεκρός που μοίραζε τη κάσσα. Φαντάζεστε πόσο σοκαρίστηκε όταν είδε το πρόσωπο του νεκροφύλακα που υποτίθεται αυτός θα τον έβγαζε από το χώμα.
ΤΟ ΝΕΟ ΜΕΛΟΣ
Σε μια παρέα νεαρών μπήκε πρόσφατα ένα καινούριο μέλος. Θέλοντας οι "παλιοί" να τον πειράξουν, του ζήτησαν να εκπληρώσει κάτι έτσι ώστε να γίνει κι εκείνος άξιο μέλος της παρέας. Εκείνος συμφώνησε. Του είπαν λοιπόν να περάσει μια ώρα στο νεκροταφείο του χωριού αφού το ρολόι περάσει μεσάνυχτα. Για αυτό το νεκροταφείο λέγονταν διάφορες ιστορίες για αναστάσεις νεκρών, βρικόλακες και διάφορα άλλα τρομακτικά πράγματα. Το νέο μέλος της παρέας τα ήξερε όλα αυτά, αλλά για να μη ρεζιλευτεί μπροστά στα αλλά παιδιά, συμφώνησε να περάσει μια ώρα στο νεκροταφείο.
Την ίδια νύχτα λοιπόν, μετά τα μεσάνυχτα, τον πήγαν όλοι οι φίλοι στο νεκροταφείο και αφού τον άφησαν ανάμεσα στους τάφους έφυγαν. Το παιδί μην έχοντας να κάνει τίποτα καλύτερο, κάθισε φοβισμένο σε έναν τάφο. Οι υπόλοιποι της παρέας ήταν κρυμμένοι πίσω από μια μάντρα και παρακολουθούσαν το φίλο τους. Σκέφτηκαν λοιπόν για να γελάσουν να κάνουν διάφορους θορύβους για να τον τρομάξουν. Ο νεαρός ακούγοντας τους θορύβους τρόμαξε σκεφτόμενος τις ιστορίες που είχε ακούσει για το νεκροταφείο. Έντρομος λοιπόν έκανε να σηκωθεί από τον τάφο για να φύγει. Η μπλούζα του όμως είχε πιαστεί σε ένα καρφί. Ο νεαρός πίστεψε ότι τον τραβούσαν οι νεκροί. Πέθανε από ανακοπή καρδιάς.
Σε μια παρέα νεαρών μπήκε πρόσφατα ένα καινούριο μέλος. Θέλοντας οι "παλιοί" να τον πειράξουν, του ζήτησαν να εκπληρώσει κάτι έτσι ώστε να γίνει κι εκείνος άξιο μέλος της παρέας. Εκείνος συμφώνησε. Του είπαν λοιπόν να περάσει μια ώρα στο νεκροταφείο του χωριού αφού το ρολόι περάσει μεσάνυχτα. Για αυτό το νεκροταφείο λέγονταν διάφορες ιστορίες για αναστάσεις νεκρών, βρικόλακες και διάφορα άλλα τρομακτικά πράγματα. Το νέο μέλος της παρέας τα ήξερε όλα αυτά, αλλά για να μη ρεζιλευτεί μπροστά στα αλλά παιδιά, συμφώνησε να περάσει μια ώρα στο νεκροταφείο.
Την ίδια νύχτα λοιπόν, μετά τα μεσάνυχτα, τον πήγαν όλοι οι φίλοι στο νεκροταφείο και αφού τον άφησαν ανάμεσα στους τάφους έφυγαν. Το παιδί μην έχοντας να κάνει τίποτα καλύτερο, κάθισε φοβισμένο σε έναν τάφο. Οι υπόλοιποι της παρέας ήταν κρυμμένοι πίσω από μια μάντρα και παρακολουθούσαν το φίλο τους. Σκέφτηκαν λοιπόν για να γελάσουν να κάνουν διάφορους θορύβους για να τον τρομάξουν. Ο νεαρός ακούγοντας τους θορύβους τρόμαξε σκεφτόμενος τις ιστορίες που είχε ακούσει για το νεκροταφείο. Έντρομος λοιπόν έκανε να σηκωθεί από τον τάφο για να φύγει. Η μπλούζα του όμως είχε πιαστεί σε ένα καρφί. Ο νεαρός πίστεψε ότι τον τραβούσαν οι νεκροί. Πέθανε από ανακοπή καρδιάς.
Η ΚΑΜΠΑΝΑ ΧΤΥΠΗΣΕ 3 ΦΟΡΕΣ
Ήταν Ανάσταση και ήμασταν στο εξοχικό της πεθεράς του αδερφού μου. Γύρω στις 4 το πρωί καθόμασταν εγώ, ο αδερφός μου και η γυναίκα του στην αυλή καθώς δεν μας κολλούσε ύπνος. Κάποια στιγμή λέγαμε για ιστορίες που έχουν ακούσει για την περιοχή. Ξέχασα να πω πως το σπίτι βρίσκεται σε ένα βουνό (όνομα περιοχής δεν θυμάμαι) μαζί με άλλα 6 σπίτια. Σε κάποια φάση είπαμε να πάρουμε τους φακούς και να πάμε μια βόλτα να ξεμουδιάσουμε. Χωρίς να το καταλάβουμε είχαμε απομακρυνθεί αρκετά από το σπίτι. Η γυναίκα του αδερφού μου είπε κάτι που εκείνη την στιγμή δεν ήθελα να ακούσω, πλησιάζαμε στο νεκροταφείο. Υπήρχε μόνο μια λάμπα που φώτιζε τον δρόμο. Από ένα σημείο και μετά ήταν εντελώς σκοτάδι. Ήθελα να κάνω τον έξυπνο και πρότεινα να συνεχίσουμε με τους φακούς. Τους ανάψαμε και προχωρήσαμε. Σε κάποια φάση είχε μια στροφή και γύρω μας πυκνοί θάμνοι. Με το που στρίψαμε το αίμα μου πάγωσε. Στα 200 μέτρα ήταν το νεκροταφείο. Δεν ξέρω γιατί φοβήθηκα τόσο (στην αρχή). Μάλλον αυτή η ησυχία και η θέα με τα καντηλάκια να τρεμοπαίζουν. Αυτό όμως δεν ήταν τίποτα. Ο αδερφός μου με κορόιδευε που τρόμαξα. Α ξέχασα να πω πως ο αδερφός μου είχε τότε μια σκυλίτσα την Ντέζη. Αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω. Ξαφνικά η Ντέζη άρχισε να κοιτάει προς την μεριά του νεκροταφείου και να γρυλίζει. Το αίμα μας πάγωσε. Η καμπάνα της εκκλησίας χτύπησε 3 φορές. Φωτίσαμε με τους φακούς το καμπαναριό όμως δεν είδαμε κάτι. Το βάλαμε στα πόδια και φτάσαμε στο σπίτι. Την άλλη μέρα το απόγευμα πήγαμε πάλι εκεί. Όμως αυτό που είδαμε μας έκανε να τρομάξουμε πιο πολύ. Το καμπαναριό είχε καταστραφεί τρεις εβδομάδες πριν, από έναν σεισμό που είχε γίνει. Από τότε, όταν ακούω καμπάνα μου έρχεται στο μυαλό εκείνη η νύχτα.
Ήταν Ανάσταση και ήμασταν στο εξοχικό της πεθεράς του αδερφού μου. Γύρω στις 4 το πρωί καθόμασταν εγώ, ο αδερφός μου και η γυναίκα του στην αυλή καθώς δεν μας κολλούσε ύπνος. Κάποια στιγμή λέγαμε για ιστορίες που έχουν ακούσει για την περιοχή. Ξέχασα να πω πως το σπίτι βρίσκεται σε ένα βουνό (όνομα περιοχής δεν θυμάμαι) μαζί με άλλα 6 σπίτια. Σε κάποια φάση είπαμε να πάρουμε τους φακούς και να πάμε μια βόλτα να ξεμουδιάσουμε. Χωρίς να το καταλάβουμε είχαμε απομακρυνθεί αρκετά από το σπίτι. Η γυναίκα του αδερφού μου είπε κάτι που εκείνη την στιγμή δεν ήθελα να ακούσω, πλησιάζαμε στο νεκροταφείο. Υπήρχε μόνο μια λάμπα που φώτιζε τον δρόμο. Από ένα σημείο και μετά ήταν εντελώς σκοτάδι. Ήθελα να κάνω τον έξυπνο και πρότεινα να συνεχίσουμε με τους φακούς. Τους ανάψαμε και προχωρήσαμε. Σε κάποια φάση είχε μια στροφή και γύρω μας πυκνοί θάμνοι. Με το που στρίψαμε το αίμα μου πάγωσε. Στα 200 μέτρα ήταν το νεκροταφείο. Δεν ξέρω γιατί φοβήθηκα τόσο (στην αρχή). Μάλλον αυτή η ησυχία και η θέα με τα καντηλάκια να τρεμοπαίζουν. Αυτό όμως δεν ήταν τίποτα. Ο αδερφός μου με κορόιδευε που τρόμαξα. Α ξέχασα να πω πως ο αδερφός μου είχε τότε μια σκυλίτσα την Ντέζη. Αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω. Ξαφνικά η Ντέζη άρχισε να κοιτάει προς την μεριά του νεκροταφείου και να γρυλίζει. Το αίμα μας πάγωσε. Η καμπάνα της εκκλησίας χτύπησε 3 φορές. Φωτίσαμε με τους φακούς το καμπαναριό όμως δεν είδαμε κάτι. Το βάλαμε στα πόδια και φτάσαμε στο σπίτι. Την άλλη μέρα το απόγευμα πήγαμε πάλι εκεί. Όμως αυτό που είδαμε μας έκανε να τρομάξουμε πιο πολύ. Το καμπαναριό είχε καταστραφεί τρεις εβδομάδες πριν, από έναν σεισμό που είχε γίνει. Από τότε, όταν ακούω καμπάνα μου έρχεται στο μυαλό εκείνη η νύχτα.
ΤΟ ΠΙΑΝΟ
Καποτε ηταν ενα κοριτσι που επαιζε πιανο.Της αρεσε πολυ να παιζει
αυτο το οργανο.Μια μερα οι γονεις της πηγαν μια εφταημερη εκδρομη
και την αφησαν μονη της στο σπιτι.Η μανα της τής ειχε πει, να κανει ολες
τις δουλειες του σπιτιου οσο θα ελειπε.Το κοριτσι ομως, επαιζε και τις
εφτα ημερες ταυτοχρονα πιανο και ξεχασε να κανει τις δουλειες.Οταν
οι γονεις του κοριτσιου γυρισαν και οταν η μανα του συνηδιτοποιησε οτι
το κοριτσι δεν ειχε κανει τις δουλειες εγινε<> απο νευρα.Το
κοριτσακι φοβηθηκε και ετρεξε προς τις σκαλες για να κρυφτει. Η μανα
της την κυνηγησε, της επιασε κατα λαθος το ποδι και την σκοτωσε!!!
Μετα την κειδια το σπιτι εκλισε και η μανα αυτοκτονησε. Απο τοτε και
εχρι σημερα οποιος περναει εξω απο αυτο το σπιτι ακουει το πιανο να
παιζει μονο του!!!
Καποτε ηταν ενα κοριτσι που επαιζε πιανο.Της αρεσε πολυ να παιζει
αυτο το οργανο.Μια μερα οι γονεις της πηγαν μια εφταημερη εκδρομη
και την αφησαν μονη της στο σπιτι.Η μανα της τής ειχε πει, να κανει ολες
τις δουλειες του σπιτιου οσο θα ελειπε.Το κοριτσι ομως, επαιζε και τις
εφτα ημερες ταυτοχρονα πιανο και ξεχασε να κανει τις δουλειες.Οταν
οι γονεις του κοριτσιου γυρισαν και οταν η μανα του συνηδιτοποιησε οτι
το κοριτσι δεν ειχε κανει τις δουλειες εγινε<> απο νευρα.Το
κοριτσακι φοβηθηκε και ετρεξε προς τις σκαλες για να κρυφτει. Η μανα
της την κυνηγησε, της επιασε κατα λαθος το ποδι και την σκοτωσε!!!
Μετα την κειδια το σπιτι εκλισε και η μανα αυτοκτονησε. Απο τοτε και
εχρι σημερα οποιος περναει εξω απο αυτο το σπιτι ακουει το πιανο να
παιζει μονο του!!!
Η Bloody Mary το σχολείο
Αυτή η ιστορία που σας διηγούμαι είναι πραγματική. Το καλοκαίρι εγώ και 5 φίλες μου πήγαμε σε ένα camp όπου λειτουργούσε και ως σχολείο. Από την αρχή μας είπαν ότι αυτό το σχολείο είναι καταραμένο αλλά εμείς δεν δώσαμε σημασία. Μετά από περίπου 2 εβδομάδες μαζεύτηκαν μερικά παιδιά και συζητούσαν για αυτό το θέμα, μετά πήγαμε και εμείς και ακούσαμε την ιστορία με πολλές λεπτομέρειες της ματωμένης Μαρίας…
Τώρα θα σας διηγηθώ αυτήν την ιστορία. Πριν από πολλά χρόνια η Μαρία πήγε μια βόλτα μόνη της σε αυτό το σχολείο γιατί προηγουμένως είχε γίνει ένας καυγάς στο σπίτι της με αυτήν και την μητέρα της. Ξαφνικά έξω από το σχολείο πέρναγε ένας κακοποιός και την είδε μονή της να τριγυρνάει τη νύχτα στο σχολείο. Tης έκλεισε τα μάτια, την έδεσε, της έκλεισε το στόμα και την πήγε μέσα σε μια τάξη όπου εκεί την σκότωσε. Tο άλλο πρωί τα παιδιά πηγαίνοντας μέσα στην τάξη είδαν το πτώμα της και κάτι γραμμένο στον πίνακα ¨ΘΑ ΣΑΣ ΣΚΟΤΩΣΩ ΟΛΟΥΣ¨… Επίσης είδαν στο πάνω μέρος του σχολείου τα αρχικά Κ.Β.Σ. Λένε ότι σημαίνει Καταραμένο και αρχικά του δολοφόνου (Β.Σ.). Τα παιδιά τρόμαξαν πολύ και φώναξαν την κυρία τους. Η κυρία είπε στα παιδία να μην το πούνε σε κανέναν και χωρίστηκαν σε άλλες τάξεις. Προσπάθησαν να τα σβήσουν τα αρχικά αλλά μάταια. Απλώς καθάρισαν τα αίματα από την τάξη.
Αυτή η ιστορία πέρναγε από τάξη σε τάξη και από μαθητή σε μαθητή ώσπου έφτασαν στα αυτιά μας. Πολλά παιδιά λένε ότι η ψυχή της -το πνεύμα είναι μέσα στο σχολείο γιατί παρακολουθούν πολλά φαινόμενα, οι πίνακες κουνιόντουσαν, άλλαζαν θέση, και πολλά άλλα. Μια μέρα που μερικά παιδιά ήταν στον 1ο όροφο άκουσαν κάποιον να παίζει πιάνο, πήγαν πάνω και δεν ήταν κανείς. Μετά το ξανάκουσαν, ξαναπήγαν πάνω, κανείς. Ακούστηκε και ένα και ένας θόρυβος, ξαναπήγαμε πάνω, και τι να δούμε; Ο πίνακας είχε αλλάξει θέση και είχε πέσει ένα ράφι από την βιβλιοθήκη. Τρομάξαμε πολύ και το συζητούσαμε μέχρι που έφτασε η 3η εβδομάδα που είχε τελείωσε το camp. Έτσι το μυστήριο έμεινε άλυτο…
Τώρα θα σας διηγηθώ αυτήν την ιστορία. Πριν από πολλά χρόνια η Μαρία πήγε μια βόλτα μόνη της σε αυτό το σχολείο γιατί προηγουμένως είχε γίνει ένας καυγάς στο σπίτι της με αυτήν και την μητέρα της. Ξαφνικά έξω από το σχολείο πέρναγε ένας κακοποιός και την είδε μονή της να τριγυρνάει τη νύχτα στο σχολείο. Tης έκλεισε τα μάτια, την έδεσε, της έκλεισε το στόμα και την πήγε μέσα σε μια τάξη όπου εκεί την σκότωσε. Tο άλλο πρωί τα παιδιά πηγαίνοντας μέσα στην τάξη είδαν το πτώμα της και κάτι γραμμένο στον πίνακα ¨ΘΑ ΣΑΣ ΣΚΟΤΩΣΩ ΟΛΟΥΣ¨… Επίσης είδαν στο πάνω μέρος του σχολείου τα αρχικά Κ.Β.Σ. Λένε ότι σημαίνει Καταραμένο και αρχικά του δολοφόνου (Β.Σ.). Τα παιδιά τρόμαξαν πολύ και φώναξαν την κυρία τους. Η κυρία είπε στα παιδία να μην το πούνε σε κανέναν και χωρίστηκαν σε άλλες τάξεις. Προσπάθησαν να τα σβήσουν τα αρχικά αλλά μάταια. Απλώς καθάρισαν τα αίματα από την τάξη.
Αυτή η ιστορία πέρναγε από τάξη σε τάξη και από μαθητή σε μαθητή ώσπου έφτασαν στα αυτιά μας. Πολλά παιδιά λένε ότι η ψυχή της -το πνεύμα είναι μέσα στο σχολείο γιατί παρακολουθούν πολλά φαινόμενα, οι πίνακες κουνιόντουσαν, άλλαζαν θέση, και πολλά άλλα. Μια μέρα που μερικά παιδιά ήταν στον 1ο όροφο άκουσαν κάποιον να παίζει πιάνο, πήγαν πάνω και δεν ήταν κανείς. Μετά το ξανάκουσαν, ξαναπήγαν πάνω, κανείς. Ακούστηκε και ένα και ένας θόρυβος, ξαναπήγαμε πάνω, και τι να δούμε; Ο πίνακας είχε αλλάξει θέση και είχε πέσει ένα ράφι από την βιβλιοθήκη. Τρομάξαμε πολύ και το συζητούσαμε μέχρι που έφτασε η 3η εβδομάδα που είχε τελείωσε το camp. Έτσι το μυστήριο έμεινε άλυτο…
Μήνυμα στον PC
Σε κάποια περιοχή της Αγγλίας, μία οικογένεια με 2 παιδιά είχε αγοράσει ένα παλιό σπίτι για να μείνει, μετά την μετάθεση που πήρε ο άντρας του σπιτιού. Η δουλειά του ήταν Μηχανικός Λογισμικού και όπως ήταν φυσικό ο Η/Υ και ο εκτυπωτής ήταν σε καθημερινή βάση ανοιχτοί για την δουλειά του.
Τα μικρά παιδιά της οικογένειας δεν μπορούσαν να συνηθίσουν την αλλαγή του περιβάλλοντος και γιαυτό το βράδυ δεν μπορούσαν να κοιμηθούν εύκολα, λέγοντας σαν δικαιολογία ότι κάποιος έκανε φασαρία!
Στο σπίτι δεν υπήρχε κανείς άλλος εκτός από τα 4 άτομα! Αυτή η ιστορία με το πρόβλημα των παιδιών συνεχίστηκε για αρκετό χρονικό διάστημα, και είχε φτάσει σε σημείο να νευριάζουν οι γονείς τους, οι οποίοι δεν τους πίστευαν.
Όταν μία μέρα έγινε αυτό που κανείς δεν πίστευε. Ο μπαμπάς έγραφε κάτι στον Η/Υ, όταν η μητέρα τους φώναξε για φαγητό. Ο πατέρας έκλεισε τον Η/Υ και τον εκτυπωτή και πήγε να κάτσει στο τραπέζι, το οποίο ήταν μακρυά από το δωμάτιο που ήταν οι Η/Υ-εκτυπωτής. Κάθισαν και οι 4 να φάνε, όταν ξαφνικά ακούστηκε ο θόρυβος του εκτυπωτή! Ο πατέρας ήταν σίγουρος ότι τα είχε κλείσει! Και οι 4 κοιτάχτηκαν στα μάτια και σηκώθηκαν να πάνε να δούμε τι είχε συμβεί. Προχωρώντας προς το δωμάτιο ο θόρυβος σταμάτησε. Μπαίνοντας στο δωμάτιο είδαν τον Η/Υ και τον εκτυπωτή κλειστό! Όμως ο εκτυπωτής είχε ένα χαρτί εκτυπωμένο. Το πιάνει ο μπαμπάς και το διαβάζει:
"Μην φοβάστε! Είμαι το φάντασμα του σπιτιού. Δεν πρόκειται να σας πειράξω. Ζητάω συγνώμη από τα παιδιά. Δεν πρόκειται να σας ξαναενοχλήσω. Αύριο φεύγω!" Και κάτω-κάτω στο χαρτί γραμμένο με πένα το όνομα Αρθουρ Ίργκεν, 1856.
Τα μικρά παιδιά της οικογένειας δεν μπορούσαν να συνηθίσουν την αλλαγή του περιβάλλοντος και γιαυτό το βράδυ δεν μπορούσαν να κοιμηθούν εύκολα, λέγοντας σαν δικαιολογία ότι κάποιος έκανε φασαρία!
Στο σπίτι δεν υπήρχε κανείς άλλος εκτός από τα 4 άτομα! Αυτή η ιστορία με το πρόβλημα των παιδιών συνεχίστηκε για αρκετό χρονικό διάστημα, και είχε φτάσει σε σημείο να νευριάζουν οι γονείς τους, οι οποίοι δεν τους πίστευαν.
Όταν μία μέρα έγινε αυτό που κανείς δεν πίστευε. Ο μπαμπάς έγραφε κάτι στον Η/Υ, όταν η μητέρα τους φώναξε για φαγητό. Ο πατέρας έκλεισε τον Η/Υ και τον εκτυπωτή και πήγε να κάτσει στο τραπέζι, το οποίο ήταν μακρυά από το δωμάτιο που ήταν οι Η/Υ-εκτυπωτής. Κάθισαν και οι 4 να φάνε, όταν ξαφνικά ακούστηκε ο θόρυβος του εκτυπωτή! Ο πατέρας ήταν σίγουρος ότι τα είχε κλείσει! Και οι 4 κοιτάχτηκαν στα μάτια και σηκώθηκαν να πάνε να δούμε τι είχε συμβεί. Προχωρώντας προς το δωμάτιο ο θόρυβος σταμάτησε. Μπαίνοντας στο δωμάτιο είδαν τον Η/Υ και τον εκτυπωτή κλειστό! Όμως ο εκτυπωτής είχε ένα χαρτί εκτυπωμένο. Το πιάνει ο μπαμπάς και το διαβάζει:
"Μην φοβάστε! Είμαι το φάντασμα του σπιτιού. Δεν πρόκειται να σας πειράξω. Ζητάω συγνώμη από τα παιδιά. Δεν πρόκειται να σας ξαναενοχλήσω. Αύριο φεύγω!" Και κάτω-κάτω στο χαρτί γραμμένο με πένα το όνομα Αρθουρ Ίργκεν, 1856.
Ο ΣΑΡΑΝΤΗΣ
ΣΑΡΑΝΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΟΥ.ΗΤΑΝ ΜIA ΜΕΡΑ ΟΠΟΥ 2 ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΑΙΖΑΝΕ ΚΥΝΗΓΗΤΟ ΜΕ ΕΝΑ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΓΑΝ ΣΑΡΑΝΤΗ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΠΗΚΑΝ ΤΥΧΑΙΑ ΣΤΗΣ ΤΟΥΑΛΕΤΕΣ ΤΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ Ο ΣΑΡΑΝΤΗΣ ΤΟΤΕ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΤΙΣ ΠΙΑΣΕΙ ΜΠΗΚΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΑΛΛΑ ΓΛΙΣΤΡΗΣΕ ΚΑΙ ΕΠΕΣΕ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ KAI NA ΠΕΘΑΝΕΙ.ΤΑ 2 ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΕΤΑΞΑΝ ΤΟ ΠΤΩΜΑ ΤΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΠΑΣΑΝΕ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΟΤΑΝ ΘΑ ΤΗΝ ΚΛΕΙΔΩΣΟΥΝ ΕΠΕΙΤΑ ΤΗΝ ΚΛΕΙΔΩΣΑΝΕ ΚΑΙ ΦΥΓΑΝΕ ΣΑ ΝΑ ΜΗ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. ΟΜΟΣ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΣΑΡΑΝΤΗ ΖΟΥΣΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΕΚΔΗΚΙΣΗ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ